یکی باید بگه  

همیشه با تو  

عشق را  

عشق  

^{میگن هیچ عشقی تو دنیا مثه عشق اولی نیس}

^{میگذره یه عمری اما ازخیالت رفتنی نیس}

^{داغ هیشکی مثه اون که پس میزنتت نیس}

^{چه بده تنهاشی وقتی کسی هم قدمت نیس}

ته دیگ عشق اول را هر چقدر که بسابی

چه با اسکاج دوست داشتن های بعدی

 چه با سیم ظرفشویی عاشق شدن های بعدی

از دلـت پاک نمی شود

قسم عاشقانه  

عشق  

از تو دلگیرم  

*******دو خط مانده به تنهایی *****  

من که رفتم بنویسید دمش گرم نبود

بنویسید صدا بود ولی نرم نبود

خانه در خاک خدا داشت ، تماشایی بود

بنویسید دو خط مانده به تنهایی بود

بنویسید که با ماه ،کبوتر می چید

از لب زاغچه ها بوسهء باور می چید

بنویسید که با چلچله ها الفت داشت

اهل دل بود وَ با فاصله ها نسبت داشت

دلش از زمزمهء نور عطش می بارید

ریشه در ماه ، ولی روی زمین می جوشید

بنویسید زبان داشت ولی لال نشد

بنویسید که پوسید ولی کال نشد

پُرِ طوفان غزل بود ولی سیل نداشت

بنویسید که دل داشت ولی میل نداشت

پنجه بر پنجرهء روشن فردا می زد

وسعت حوصله اش طعنه به دریا می زد

بنویسید به قانونِ عطش ، آب نداد

و کسی کودک احساسش را تاب نداد

سرد و سرما زده از سمت کویر آمده بود

کودکی بود که در هیاتِ پیر آمده بود

تا صدای دل خود چند تپش فاصله داشت

گاه با فلسفهء عشق کمی مسئله داشت........

قول می دم این آخریشه!  

عاشقان  

می روم اما بدان یک سنگ هم خواهد شکست

آنچـــــنان که تارو پود قلب من از هــــم گسست

می روم با زخم هـــــایی مانده از یک سال سرد

آن همه برفی که آمـــــد آشـــــــیانم را شکست

می روم اما نگویــــــــی بی وفــــــا بود و نمــــاند

از هجوم سایه هــــا دیگر نگــــــاهم خسته است

راســــــتی : یادت بمــــــــاند از گـناه چشم تو

تاول غــــــربت به روی باغ احســــــاسم نشست

طـــــــرح ویران کـــردنم اما عجیب و ســــــاده بود

روی جلد خاطــــراتم دست طوفــــــان نقش بست

جدای  

خیلی دلم گرفته از اینهمه جدایی

گذشت قدیما حالا من کجا تو کجایی

خیلی گرفتس حالم همش دلم می گیره

اونقد قدم میزنم تا نفسم بگیره

هرجا میرم به فکرتم فکرت برا دلم بسه

میخوام همش صدات کنم اسمت برام مقدسه

میمیرم ولم کنی بری فراموشم کنی

با بی کسی و انتظار بری هماغوشم کنی

بی من نرو تنهام نذار بی کسیمو یادم نیار

واسه تو داره جون میده این دل تنگ و بیقرار

بی تو هوای این اتاق همیشه سرد و ساکته

در پیش چشمای تو و پیش نگاه پاکته

فکرت برا دلم بسه

بی من نرو تنهام نذار بی کسیمو یادم نیار

واسه تو داره جون میده این دل تنگ و بیقرار

بی تو هوای این اتاق همیشه سرد و ساکته

در پیش چشمای تو و پیش نگاه پاکته

بی من نرو تنهام نذار بی کسیمو یادم نیار

واسه تو داره جون میده این دل تنگ و بیقرار

بی تو هوای این اتاق همیشه سرد و ساکته

در پیش چشمای تو و پیش نگاه پاکته

دل من  

سالها رفت و هنوز

یک نفر نیست بپرسد از من

 که تو از پنجره ی عشق چه ها می خواهی؟

صبح تا نیمه ی شب منتظری

همه جا می نگری

گاه با ماه سخن می گویی

گاه با رهگذران،خبر گمشده ای می جویی

راستی گمشده ات کیست؟

کجاست؟

صدفی در دریا است؟

نوری از روزنه فرداهاست

یا خدایی است که از روز ازل ناپیداست

سکوت عجیبی دارد اینجا ...  

سلام